நான் பங்குபற்றிய , சிங்களவருடன் மோதி தோற்கும் நிலைக்கு தள்ளப்பட்ட ஒரு கணத்தில , சிறந்த வீரன் ஒருவனால் ஏற்பட்ட எதிர்பாராத முடிவால் வியந்த ஒரு யுத்தம் பற்றிய கதைதான் இது...

இது நடந்தது கிபி2008 ஆம் ஆண்டு மார்ச் மாதம்... எங்கட கொம்ப்யூட்டர் லாப் இல... :)
கோபப்படாதீங்க... ஒரு உண்மைச்சம்பவத்த அடிப்படயா வச்சு சாத்தியமான ஒரு முடிவத்தான் சொல்லவாறன்... அதுக்காக இத வாசிச்சு ஓவரா எதிர்பார்ப்ப கிறியேட் பண்ணிடாதீங்க...

எங்கும் மரண ஓலம்.... வெட்ட ப்பட்டு வீழந்த தலைகள் குதிரைகளின் குளம்புகளில் அகப்பட்டு நொருங்கும் ஓசையும் கேடயங்களில் வாள்கள்மோதித்தெறிக்கும் ஓசையும் கலந்து நாலாபக்கமும் எதிரொலித்துக்கொண்டிருந்தது... விழ விழ அலை அலையென வந்து கொண்டிருந்த குதிரைப்படைகள் எதிரி மாற்று நுட்பங்களை பயன்படுத்ததொடங்கிவிட்டிருந்ததை சொல்லாமல் சொல்லிற்று... வழமையாக ஒரு பெரிய அடி விழுந்ததும் வெள்ளைக்கொடியுடன் ஓய்வெடுக்கச்செல்லும் எதிரி இப்போது எத்தனை அடி விழுந்தாலும் பின்வாங்காது பயங்கர ஆக்ரோஷத்துடன் பாய்ந்து கொண்டிருந்தான்... இது யுத்த நுணுக்கங்கள் அறிந்திருந்த எல்லாளனின் படை க்கு திகிலை ஏற்படுத்தியது.... தொடர்ச்சியான வெற்றியால் உற்சாகமடைந்த துட்டகெமுனுவின் படை எல்லாளனின் உத்திகளையும் இடைக்கிடை பயன்படுத்தியவாறு தமிழர் சேனையின் கட்டடைப்புகளை சிதைத்தவாறு முன்னேறியது... அழிக்கமுடியாது எனக்கூறப்பட்ட எல்லாளனின் படைக்கு சிக்கலான நிலைமை... சற்று சுதாரித்து படை முன்னேறும் காட்டுவழிகளை அடைத்து படைகளை நிறுத்தி வைத்திருக்க மறிப்புச்சமரிலும் பலரை இழக்க வேண்டியேற்பட்டது...
ஒரு நேசப்படை யுத்தத்திலிருந்து விலகி துரோகியாக மாறிவிட வலிமையற்ற இன்னொரு நேசப்படை படைக்கல வழங்கலை சிறப்பாக மேற்கொள்வதில் சிரமப்பட எல்லாளனின் இந்த இக்கட்டான நிலையை விளங்கிவிட்ட எதிரி தன் நெசப்படைகளுடன் யுத்தத்தை தீவிரப்படுத்தியிருந்தான்...
இந்தா முடிந்துவிட்தென்று எதிரி கொகக்ரித்துக்கொண்டிருக்கும் போது எல்லாளன் தன் யுத்த
நடவடிக்கைளில் பெருமளவு மாற்றத்தைச் செய்கது கொண்டுவிட்டது எதிரிக்கு தெரிந்திருக்க வில்லை...

மோதல் நடைபெற்றுக்கொண்டிருந்தது AGE OF EMPIRES எனப்படும் கணணி விளையாட்டில்…. REAL TIME STRATEGY GAMES எனப்படும் விளையாட்டு வகையில் பிரபல்யமானது இந்த மைக்ரோ சொப்ட் நிறுவனம் உருவாக்கிய விளையாட்டு… அது பற்றி தெரியாதவர்களுக்காக ஒரு விளக்கம்….


இந்த விளையாட்டில் உங்கள் ராச்சியங்களை நீங்கள் எதிரியிடமிருந்து பாதுகாப்பதான் முக்கிய வேலை…முடிந்தால் அவன் மீது படையெடுத்து அவன் இராச்சியத்தை அழித்துவிட்டால் உங்களுக்கு வெற்றி…. உங்களுக்கு நேச நாடுகளும் எதிரி நாடுகளும் இருக்கும்… உங்கள் தேசத்தின் அடிப்படைக்கட்டுமானத்தையும் (உணவுற்பத்தி , கல்வி , தொழிநுட்பம் , சமயம் , வர்த்தகம் போன்றவை) அதே நேரத்தில் போரிடும் ஆற்றலையம் வளர்த்துக்கொள்வதே விளையாட்டின் பிரதான அம்சம்… நேச நாடுகளுக்கிடையில் பரஸ்பரம் படையுதவி , நிதியுதவிகளைப் பெற்றுக்கொள்ளமுடியும்… அதிருப்தி ஏற்பட்டால் கட்சிமாறவும் முடியும்…. அந்த விளையாட்டில்தான் எல்லாளனாக விளையாடிய றஜீக்கு இப்போது இந்த நிலமை…

அவனது தந்திரங்களும் தாக்குதல் உத்திகளும் கம்பஸில் யுழுநு சமூகத்தில் பேர்போனவை… வெல்ல முடியாது என்று நினைத்திருந்தவனை 3.5 மணித்தியாலமாக சமாளித்ததோடல்லாமல் கடுமையான இழப்பையேற்படுத்தியிருந்தான் துட்டகைமுனுவாக விளையாடிய லசியா… லசியா ஒன்றும் கல்லுளிமங்கனல்ல.. கடும் நரியன்… இவ்வளவு காலமும் றஜீ விளையாடிய விளையாட்டுகளை றெக்கோட் பண்ணி தீருப்பி திருப்பி போட்டுப்பாத்து ஒரு ப்ளான் ஒன்றுடன்தான் இறங்கியிருந்தான்….
அதுதான் இப்போ றஜீக்கு வேர்க்க வைத்துவிட்டது…

வழமையாக ஒரு அணியை மோதலுக்கு அனுப்பிவிட்டு உட்கட்டுமானத்தை சீரமைப்பதில் நேரத்தை செலவிடும் லசியா இம்முறை ஒட்டுமொத்தமாக நிதி மற்றும் படைக்கல உதவிக்கு நேச நாடுகளை கோரிவிட்டு எல்லாளன் சிறிதும் ஓய்வெடுக்க விடாதவாறு சாரிசாரியாக அணிகளை அனுப்பிக்கொண்டிருந்தான்… சென்ற அணிதிரும்பி வந்ததா என்று அவன் கவலைப்படவில்லை… விளைவு அவனுக்கு சாதகமாக அமைந்திருந்தது… எல்லாளனின் நேசப்படையாக விளையாடிய சுகந்தன் நேரம் போய்விட்டது என்று சொல்லி விளையாட்டிலிருந்து விலகியதோடு மட்டுமில்லாது எங்கெங்கு எல்லாளன் படைகளை நிறுத்தியிருக்கிறான் என்று போகும்போது லசியாவுக்கு சொல்லிவிட்டு போய்விட்டான்… மற்ற நேசப்படையாக விளையாடிய புல்லட்டும் சோர்ந்துபோய் எல்லாளன் மீது நம்பிக்கை இழந்து எல்லாளனுக்கு வளங்கிய உதவிகளை மட்டுப்படுத்தி தான் மோதலை முன்னெடுக்கலானான்… ஆனால் அனுபவம் குறைந்த அவனாலும் எதிரிப்படைகளை சமாளிக்க முடியவில்லை…. அடிக்க அடிக்க அலைஅலையாய் வந்துகொண்டிருந்தன எதிரிப்படைகளும் பீரங்கிகளும்….

எல்லயோரங்களில் நிறுத்தி வைக்கப்பட்டிருந்த காவலணிகள் சிதைக்கப்பட்டு நகரங்களுள்ளும் புகுந்துவிட்டது எதிரிப்படை… அமெச்சூர் புல்லட்டைக்கணக்கிலெடுக்காவிட்டால் , மூன்றுக்கு ஒன்று என்ற விகிதத்தில் எல்லாளன் மோதிக்கொண்டிருந்தான்… சிறிது நேரம் நின்று அடிபடுவதும் பின்பு பின்வாங்குவதுமாக செல்ல ஒரு குறுகிய பிரதேசமே எல்லாளனின் கட்டுப்பாட்டில் எஞ்சியிருந்தது… ஆங்காங்கே விறகுவெட்டிக்கொண்டிருந்த இ விவசாயம் செய்து கொண்டிருந்த எல்லாளனின் மக்கள் பலியெடுக்கப்ட்டார்கள்… கும்பல் கும்பலாக அவர்கள் செத்தபோது லசியாவின் சப்போட்டர்கள் கரகோசம் செய்து மகிழ்ந்தனர்… இது எல்லாளனது முதலாவது தோல்வியென பார்வையாளர்களால் எதிர்வு கூறப்பட்டது…



இந்நேரம் இந்த விளையாட்டைப்ற்றி ஒன்று கூறவேண்டும்… அதில் பொதுமக்களோ படையினரோ மொத்தமாக 200 பேர்தான் ஒரு நேரத்தில் இருக்கமுடியும்… ஆனால் சாக சாக 200 வரும்வரை உருவாக்கிக்கொள்வதில் தடையேதுமில்லை.. அதற்குரிய நிதி மற்றும் வளங்கள் இருந்தால் சரி… லசியா தன் மக்களில் 100 படையினர் , 100 பொதுமக்கள் வைத்திருந்தான்… எல்லாளன் பற்றி தெரியவில்லை…

ஏதோ அவனது பொதுமக்கள் செத்தக்கொண்டிருந்தனர்… நேரம் நன்றாகப்போய்விட்டது… சரியாக இருண்டுவிட்டதால் பார்வையாளர்கள் மெதுமெதுவாக விலக ஆரம்பித்தனர்….


ஆனால் இன்னும் யுத்தம் முடிந்தபாடில்லை… இன்னொரு அரை மணிநேரம் போக களத்தில் ஒரு முன்னேற்றமும் காணப்படாமல் விட விசனமடைந்த லசியாவின் நேசப்படைகள் இரண்டும் விளையாட்டிலிருந்து விலகி போய்விட்டன.. அப்பொதுதான் அதிசயம் நிகழந்தது…



எங்கிருந்தோ சாரைசாரையாக வந்த எல்லாளனின் படைகள் அடிக்கத்தொடங்கின.. அடியென்றால் சும்மா அடியில்லை மரண அடி.. உள்நுழைந்த லசியாவின் படைகள் சின்னாபின்னமாக தொடங்கின…. என்ன ஏது சுதாரிக்க முடியவில்லை… பிரித்து நொருக்கியவாறு எல்லாளனின் படைகள் முன்னேறின.. என்னடாவென்று பாரத்தால் எல்லாளனிடம் ஒரு பொதுமகனும் இருக்கவில்லை…200பேரும் படையினர்.. பொதுமக்களை லசியா கொன்றபோது எல்லாளனின் மக்கள் அனைவரும் படையினராவர் என்று அவன் எதிர்பார்த்திருக்கவில்லை…. விளைவு லசியாவை மீண்டும் தன் பழைய இடங்களுக்கு பேரிழப்புடன் திரும்பிச்செல்ல வைத்தது… அங்கு அவன் உட்கட்டுமானங்களை கவனிக்கத்தவறியிருந்தமையால் மறுபடி போர்செய்யம் ஆற்றலை இழந்திருந்தான்… மேலும் சண்டையிட்டு தோற்க விரும்பாமல் மரியாதையாக நேரம் போய்விட்டதென்று கூறி ரிசைன் செய்துவிட்டு சென்றுவிட்டான்… 6 மணித்தியாலங்களாக நீடித்த சண்டைக்கு இப்படி ஒரு திடீர் முடிவு… கூட விளையாடிய புல்லட்டே இப்படியாகும் என எதிர்பார்க்கவில்லை… ஆனால் ஏல்லாளன் வெற்றிபெற்றதும் அவனது வெற்றியில் தனக்கும் அரைப்பங்கென்று கூவிக்கொண்டுதிரிந்ததாக கேள்வியாம்;…

இதை வைத்து ஒன்றும் அதீதமாக கற்பனை செய்துகொள்ளவேண்டாம்… நிஜ சம்பவங்களுடன் ஒப்பிட்டுப்பாரப்வர்களுக்கு ஒரு விடயம்…. நான் ஒரு அவதானியே தவிர யாரினதும் ஆதரவாளன் இல்லை …. அத்தோடு கம்ப்யூட்டரில் விளையாடுபவர்களுக்கு வலி , வெயில் , மழை , நோய் எதுவும் தெரிவதில்லை…

“எது நடக்கவிருக்கிறதோ அது நன்றாகவே நடக்கும்…. “ என்று நம்புவோம்….


ஆனால் வந்த எல்லோரும் பின்வரும் ஒளிப்பதிவை முடியும் வரை பாத்துவிட்டுச்செல்லவும்….

இங்கு இந்த எருமைக்குட்டியை இலங்கைத்தமிழனாயும் தாய்மாடுகளை இந்தியத்தமிழர்களாயும் பார்த்தால்….



உங்கள் எண்ணக்கருத்துக்களை நாகரிகமான முறையில் வெளியிடுங்கள் என்று நயந்து கேட்கிறேன்..